در این حالت در واقع از عملکرد سازه‌ای ورق فولادی ذوزنقه‌ای چشم‌پوشی شده و سقف کامپوزیت عرشه فولادی به‌عنوان یک دال بتنی مسلح در نظر گرفته می‌شود.
این کار مستلزم ساخت نمونه‌هایی با دقت بالا و سپس انجام آزمایش‌های مذکور و الگوریتم خاص خود و در نهایت گرفتن خروجی‌های قابل استفاده از آنها خواهد بود.
این نوع سقف کاهش ضخامت سقف و در نتیجه، صرفه جویی در مصالح و هزینه را در پی دارد.
فلاشینگ عرشه به‌عنوان چارچوبی برای نگهداری بتن ریخته شده به کار می‌رود.
وزن پایین این نوع سقف و یکپارچگی آن باعث می‌شود تا در حین اجرای آن نیازی به شمع‌بندی وجود نداشته باشد.
حداکثر دهانه سقف عرشه فولادی بستگی به چندین عامل دارد، از جمله:
این نوع سقف‌ها از لحاظ عمق و ابعاد بال به سه دسته تقسیم می‌شود که در نوع اول بال‌های ورق استفاده شده به صورت صاف و در نوع دوم و سوم به صورت آجدار است.
نوعی سقف جدید بوده که در آن از ورق های فولادی گالوانیزه تحت عنوان عرشه اصلی استفاده شده و بر روی آن بتن می ریزند.
* وزن میلگرد نمره ۱۰ با چشمه های ۲۵*۲۵ برای هر متر مربع با احتساب پرت و اورلپ حدود ۵٫۶۰۰ کیلوگرم.
این فاصله در تیرهای فرعی نیز با توجه به نوع شبکه میلگردی، ارتفاع ورق و عمق تیر بر اساس فرمول زیر محاسبه می شود.
برای اجرای سقف عرشه فولادی، نصب ورق‌های فولادی با استفاده از میخ‌های فولادی و بدون هیچ‌گونه عملیات جوشکاری به آسانی صورت می‌گیرد.
در جوشکاری گلمیخ ها باید دقت لازم را داشته و انجام آن باید توسط افراد خبره و حرفه ای انجام شود تا از محل جوش شکسته نشوند.
این سقف معمولا بر روی تیر آهن سوار می‌شود و سکوی بادوامی را برای به کارگیری مواد مختلف در سقف نظیر بتن معمولی سقف عرشه فولادی یا سبک، عایق‌ها و عضوهای ضد آب فراهم می‌کند.
سقف‌های عرشه فولادی به طور کلی به صورت معمولی، کامپوزیت و قالبی وجود دارند. این نوع سقف‌ها بر اساس ویژگی‌های مختلفی مورد دسته بندی قرار می‌گیرند.